- کلیه اجزای قالبها از قبیل شمعها، پانلها، پایه ها و سایر قطعات مربوط که برای قالببندی و مهار کردن در کارهای بتنی، طراحی و استفاده میشوند، باید توسط شخص ذیصلاح با ضریب اطمینان حداقل 2/5 نسبت به بارهای وارده، طراحی و ساخته شوند. در صورتی که در قالب بندی از قالبهای پلیمری استفاده شود، باید استانداردهای مربوط رعایت گردد.
- قالب بتن باید قبل از بتن ریزی توسط شخص ذیصلاح بازدید و نسبت به استحکام و پایداری کلیه اجزای قالب، مهارها و نظایر آنها اطمینان حاصل شود، تا در موقع بتن ریزی از فرو ریختن قالب پیشگیری به عمل آید.
- در موقع برداشتن قالب بتن، باید از گرفتن کامل بتن با رعایت ضوابط و مقررات مبحث “طرح و اجرای ساختمانهای بتن آرمه (مبحث 9 مقررات ملّی ساختمان)” اطمینان حاصل گردد. در بازکردن و نگهداری قالبها باید احتیاطهای لازم به منظور حفاظت کارگران از خطراحتمالی سقوط، لغزش و یا واژگونی قالبها به عمل آید.
- کارگرانی که در امر ساختن، حمل و ریختن بتن اشتغال دارند، باید طبق مفاد فصل به کفش، کلاه، عینک و دستکش حفاظتی مجهز باشند. همچنین کارگرانی که در ارتفاع، به بستن میلگرد، قالب یا ریختن بتن میپردازند و در معرض خطر سقوط قرار دارند، باید مجهز به حمایل بند کامل بند و طناب مهار بوده و برای جلوگیری از سقوط آنها و نیز افتادن ابزار و وسایل کار از محل بتن ریزی موانعی نصب گردد.
- کارگرانی که به طور مداوم با سیمان کار میکنند و یا در اندود، بتن پاشی (شاتکریت) یا چکشی کردن بتن فعالیت دارند، باید با رعایت مفاد فصل 12-4 به دستکش، عینک و ماسک تنفسی حفاظتی مناسب مجهز باشند.
- میخهای موجود در تخته ها و سایر اجزای قالبهای چوبی باید بلافاصله بعد از باز شدن قالب به داخل چوب فرو کوبیده یا بیرون کشیده شود.
- دستگاه بتن ساز باید مجهز به ضامن باشد تا در هنگام تمیز کاری دستگاه از بکار افتادن اتفاقی آن پیشگیری بعمل آید.